Yinda McDrew gaat op tournee
Vanuit het vliegtuig zag Yinda het eiland Dulcesol liggen als een groene druppel in de blauwe oceaan. De vulkaan Tibidabo stak er hoog bovenuit. Yinda was blij weer thuis te zijn na de winterweken in het hoge Noorden. Genieten van het strand van Las Bombas, op de thee bij Edna en haar lieve vriendin. En het belangrijkste, nieuwe songs componeren voor de aanstaande wereldtournee, die zij samen met Gaeble ging voorbereiden. Yinda McDrews hart sloeg een tikje over als zij aan Gaeble dacht. De eerste kennismaking in Bläske in de hut van Pelle was niet zonder slag of stoot gegaan. Un flechazo, Yinda was madly in love. Wat een geweldige pianist en wat een stem. Hoe konden die Nordische mensen nu een hekel aan deze twee meter lange hoogblonde god hebben?
De wielen van het vliegtuig raakten de landingsbaan. Het taxiede naar de gate en alle reizigers stapten uit de en gingen de aankomsthal van het vliegveld van Las Bombas in. Yinda haalde haar koffer op en liep naar de uitgang, waar Youssouf haar trouwe chauffeur, haar opwachtte. Samen reden ze naar Reina Bisbal het grote hotel aan de baai van Las Bombas.
"Ik ben zo blij weer terug te zijn, Youssouf, het is hier licht en lekker warm. Ik snap al die Scandinaviërs wel in de winter. Dat Bläske is de hele dag donker. Oh island in the sun." "Welcome terug, miss Yinda.", antwoordde Youssouf en voegde in op de snelweg DS1 richting de stad.
Yinda was opgegroeid in het weeshuis van dokter Miboesa in Brazzaville. Zij had haar Schotse vader en Congolese moeder verloren bij een vliegtuigongeluk toen zij op weg waren naar huis. Al haar jonge jaren had dokter Miboesa zich ontfermd over de jonge Yinda. Hij wist dat zij een speciale gave had. Via meneer Zimbo werd Yinda toegelaten op het conservatorium van Grenôble, waar ze leerde zingen en skiën. Nog zo'n talent van de jonge Yinda..Op een gegeven moment ontmoette ze de oprichter van een bekende soulband in Genève, die haar vroeg mee te gaan on tour. Het werd een eclatant succes. A star was born. Vele hits volgden. Van ballades tot funky dansnummers. Yinda was goud....de zangeres vestigde zich op Dulcesol. Nu stond er een grote tournee voor de deur, waarvan een groot deel van de opbrengst zou gaan naar het ziekenhuis van dokter Miboesa en Aidspreventie in Afrika. Samen met Gaeble.....
Yinda stapte uit voor Reina Bisbal en snoof de lucht in. Zilt en zoet tegelijk. Ze was weer thuis. Youssouf nam haar koffer mee naar boven en opende de deur van haar tropische appartement: "Ik heb alles geregeld, miss Yinda. Er is eten in de fridge, soep op het gas. Als u het goed vindt, ga ik nu naar huis, want wij hebben een feestje vanavond. Het is Carnaval." "O ja natuurlijk, dat was ik bijna vergeten, veel plezier Youssouf! En dank je wel voor de zorgen.", antwoordde Yinda.
Ze pakte haar mobiel en draaide een nummer in Amsterdam. Er werd snel opgenomen. "Hallo? met het huis van Knøbbig en Bart.",klonk het. "Ik ben weer thuis Gaeble, zie ik je snel?", zei Yinda zacht.
"Na het carnaval van Las Bombas kom ik naar je toe, nog even wat dingen regelen hier en dan zijn we weer samen." "Ik verheug me erop je snel weer te zien.", zei Yinda en hing op. Aan de andere kant van de lijn sloeg ook het hart van Gaeble een tikje over. Droomde hij?
De optredens van Yinda McDrew waren als ieder jaar en groot succes. Voor de uitgelaten menigte zong ze haar succesnummers Ritmo de la noche en Techno Sensual. Hiermee kreeg de paradijsvogel de heupen van Las Bombas los. Elke dag van het carnaval opnieuw. Iedereen zong uit volle borst mee. Zelfs tijdens het laatste moment van het carnaval, bij de begrafenis van de Sardina, zong de meute uit volle borst "Besame mucho" mee met Yinda. En nu was het allemaal weer over. Einde van het carnaval. Einde van de zinderende feesten in Las Bombas.
Maar voor Yinda had de komende weken nog veel spannende tijd voor de boeg. Haar wereldtour was nakende en Gaeble (roffel roffel haar hart sloeg over) zou aankomen om samen de mooiste ballades op te nemen voor het nieuwe vinyl en op streaming services. Daags na carnaval was Gaeble aangekomen uit Amsterdam en had zich gesettled in de cabana van pension Firgas, de bed and breakfast van Edna. Voor de gelegenheid was de piano uit de hal verhuisd naar het tuinhuis, zodat Yinda en Gaeble ongestoord konden oefenen en opnemen. In ruil daarvoor zouden ze de laatste dag een concert voor de gasten van pension Firgas geven. Brodgøde zou speciaal overkomen om verslag te doen voor Noordpool TV.
Het was een mooi koppel om te zien. Hij bijna 2 meter lang en met zijn blonde haren, Nordische koelte en lange handen, waarmee het klavier bespeeeld. Yinda McDrew, een lange en ranke Afrikaanse beauty. De fotoshoot voor de hoes en posters was dan ook een groot succes. mede doordat de verliefdheid van de twee van het papier afstraalde. Met dat nieuwe album kwam het wel goed. Yinda en Gaeble oefenden en oefenden, genoten van de zon en elkaar. Het was een mooie week. De opnamen waren geslaagd en ze konden zo beginnen aan de tournee.
Op de laatste dag van de try outs hadden Edna en Margot voor hun gasten kosten noch moeite gespaard om van het optreden in pension Firgas een blast te maken. Brodgøde kirde al in de coulissen. De catering was weer tot in de puntjes verzorgd. Luigi had het groen- en bloemenwerk gedaan. Het was allemaal prima in orde.
Vol verwachting zaten de gasten van pension Firgas klaar. hun borden gevuld met de lekkerste lokale tapas en wijn uit de kelder van pension Firgas. Brodgøde betrad de bühne en kondigde de twee aan: "Mes dames et messieurs, ik ben zo blij dat ik vanavond aan mag kondigen Yinda McDrew en Gaeble uit het hoge noorden. Jullie gaan vanavond exclusief de launch meemaken van hun nieuwe album Roaring Sensualities. Geef ze een groot applaus." De gasten applaudiseerden en het tweetal begon aan hun concert. Gaeble speelde de sterren van de hemel en de stem van Yinda fladderde door de vallei van Los Berrezales. wat een sprookje.Iedereen was opgewonden over de ballads en de leuke dansbare nummers.
Niemand had opgemerkt dat er een Hummer het terrein was opgereden. Een man in gehuld in een zwart pak opende de portier en liet señora Ortiz uitstappen. De dame in kwestie liep richting het pension met een bos rozen. Edna liet señora Ortiz binnen. "Ik heb een bos bloemen voor Yinda, mag ik ook even komen luisteren?" "Ja natuurlijk doña Ortiz, neemt u daar maar plaats.", antwoordde Edna en schonk een glas Viré in.
Op het podium zette Gaeble het laatste nummer in. Yinda nam een slok van haar glas wijn en begon aan "You make me feel...." Opeens werd het stil. Yinda werd stil. Oh ze was haar stem kwijt. Het duizelde en voor de ogen van de pensiongasten en alle kijkers van Noordpool TV zakte de mooie zangeres in elkaar. Youssouf zag het vanuit de coulissen allemaal gebeuren.
Youssouf liep naar doña Ortiz en griste de bos rode rozen uit haar hand. Hij liep naar een van de vuurkorven, die Edna ter verwarming had aangestoken en wierp de bos bloemen erin. De bos rozen vloog inbrand en alle gasten werden getrakteerd en een knetterend schouwspel. Rode, gele paarse vonken vlogen uit de vuurkorf alsof er grote vuurpijlen werden afgestoken. De gasten van het concert keken ademloos toe. Edna liep op doña Ortiz af en vroeg haar: "Ik dacht dat wij na uw laatste escapades geen gekke dingen meer hier konden verwachten doña Ortiz. Wat is dit nu? Kijk eens naar de vonken en kleuren. Het is duidelijk, dat deze rozen een doel hadden." Donña Ortiz keek Edna vol verbazing aan en antwoordde: "Ik weet echt van niets, ik wilde graag Yinda verrassen met een mooie bos rozen. Ik heb ze gekocht op de Mercado in Las Bombas bij een Afrikaanse bloemen verkoopster, die mij verzekerde, dat dit de favoriete rozen van Yinda waren. Echt ik kwam met goede intenties." Edna zag dat doña Ortiz de waarheid sprak en zei: "Vanavond is het feest, want Yinda gaat zingen, morgen gaan we kijken, wie wat met de rozen heeft gedaan. Kun jij dat regelen Youssouf?"' De rozen waren inmiddels helemaal verbrand en de rust was weer gekeerd. Gaeble had Yinda meegenomen naar de cabana. Daar had ze haar stem teruggevonden. Ze knapte zich op en liep terug naar het podium. Gaeble ging achter de piano zitten en samen vertolkten ze "Stand by your man"
De gasten waren uitgelaten en het feest barstte los.
De volgende ochtend vertrok Youssouf al vroeg vanaf huis naar de markt van Las Bombas. De Afrikaanse rozen verkoopster opende net haar stalletje. "Goedemorgen, kan ik even met u praten? U heeft gisteren een bos rozen verkocht, die bestemd waren voor Yinda McDrew. Haar lievelingsrozen. Wat is daar meer gebeurd?" De vrouw keek Youssouf aan en zei; "Volgens mij gewone rozen ik had ze klaar gezet zoals altijd, omdat ik een grote fan van mevrouw Yinda ben. Ik wist dat doña Ortiz ze kwam halen. Toen ik bezig was met de rozen stapte er een ijzig kille blonde vrouw binnen, Zij vroeg mij of zij de rozen mocht bekijken. Ik antwoordde natuurlijk en hielp ondertussen een andere klant. Ik geloof dat het een Française was." "Oh mon Dieu, dank voor je informatie ik moet nu snel naar los Berrezales." Youssouf pakte zijn mobiel en belde Edna: "Hallo Edna, ik denk dat de koel kille blonde Française hier op het eiland rondwaart. Kun jij meneer Zimbo bellen. Anders wordt het niets met de world tour van Yinda. Ik kom zo naar pension Firgas..." en in volle vaart reed Youssouf weg.
Via het appartement van Yinda, waar hij wat spullen inpakte reed Youssouf naar de Los Berrezales vallei. Over twee uur zou er een vlucht vertrekken naar Amsterdam. Youssouf had Bart en Knøbbig gebeld, om te vragen of Yinda en Gaeble tijdelijk konden logeren in De Atjehstraat. Een hotel in de stad zou te opvallend zijn. Bij aankomst bij pension Firgas stonden Yinda en gaeble al klaar. Ze namen afscheid van Edna en Youssouf bracht ze naar het vliegveld van las Bombas.
Hij reed terug naar het pension om samen met Edna een plan de campagne te maken. iemand moest de kille blonde Française naar het appartement van Yinda lokken. Youssouf zou dan klaarstaan met een doos en de kruiden van meneer Zimbo, zodat dit type alsnog per kerende post naar Congo kon worden getuurd.
Edna belde de bloemenverkoopster op de markt van las Bombas en vroeg haar naar om te zeggen dat Yinda zo blij was met de bloemen, dat ze graag een kop thee wilde drinken met de dame in kwestie.
De volgende dag meldde de kille blonde Française zich bij de receptie van hotel Reina Bisbal. Youssouf en Edna zaten al klaar in de woonkamer van Yinda. Voor de gelegenheid had Edna zich verkleed als de zangeres. De bel ging en daar stond ze, De vale bleke kille blonde Française, die keer op keer wist et onstnappen. Nu waren toch zwaardere middelen nodig.
Edna gaf de kille Française een hand en vroeg haar te gaan zitten. Ondertussen haalde Youssouf een groot blad met muntthee en kadimba koekjes uit de keuken. Hij schonk de dames wat in en presenteerde de koekjes. De kille blondine nam een hap. De kamer werd donkerblauw. Toen paars. Vonken karmijn vlogen langs de tropische planten van Yinda. Uit de keuken kwam meneer Zimbo zingend: "Woesaboesa, ophouden met die sousa, wimab domba doek, we zijn nog steeds op zoek, kadimba koekjes voor vreemde bezoekjes.... Bamba bames, het moet uit zijn met rare dames." Het werd oranje, groen en geel om de kille blondine en langzaam zag je de vrouw inkrimpen. "Ben doemba katomba oppp pa poos, ja gaat nu slapen in deze doos" Met een ruk trok hij de kille blonde Française van de stoel en propte haar in de doos. "Youssouf, breng deze doos snel naar het zwarte vrachtschip in de haven, zodat dit pakketje nog vanavond mee gaat naar Congo...", zei meneer Zimbo.
Youssouf kwam juist op tijd aan bij het zwarte schip Buzumba, dat op reis ging naar Kaapstad, van daaruit zou de doos met de kille blonde Française naar dokter Miboesa in Brazzaville worden gestuurd. Hij zou haar daar uitpakken en aan het werk zetten. Youssouf pakte zijn mobiel en koos het nummer van Knøbbig en Bart in Amsterdam. Er werd niet opgenomen dus liet hij een bericht achter dat Yinda en Gaeble nu ongestoord aan hun tour konden beginnen.
In Amsterdam waren de voorbereidingen in volle gang. Vanavond startte de tour van jazzy Yinda in Paradiso. De zaal was geheel uitverkocht drie avonden achter elkaar. wat Yinda niet wistis dat Edna had geregeld dat Youssouf en doña Ortiz en zij naar Amsterdam gevlogen waren. Doña Ortiz kreeg een herkansing om een mooie bos rozen te overhandigen.
De zaal stroomde langzaam vol met Yinda fans en alle vrienden van Madeleine tot Luigi zaten front row. Het werd wat donkerder en op de piano speelde Gaeble zijn eerste tonen. De start va Rain drops keep falling on my head. Yinda mcDrew zong de sterren van de hemel en het publiek was verrukt en brak de tent af. Brodgøde en Pierre stonden te swingen en Pelle zong uit volle borst mee.
Na twee toegiften, waaronder Donna Summers classic McArthurs Park was het tijd voor de finale met haar nummer Besame mucho. Het dak ging eraf. Donña Ortiz stapte de stage op en gaf Yinda een nieuwe bos rode rozen. Wat een avond. Alle vrienden borrelden nog met het stel na achter de coulissen. Er zouden er nog twee volgen en daarna Milaan, Parijs, Dublin, Santiago en Taipeh. Wat en tour. Gaeble keek naar Yinda en wist: "Dit is de tijd van mijn leven"
De wielen van het vliegtuig raakten de landingsbaan. Het taxiede naar de gate en alle reizigers stapten uit de en gingen de aankomsthal van het vliegveld van Las Bombas in. Yinda haalde haar koffer op en liep naar de uitgang, waar Youssouf haar trouwe chauffeur, haar opwachtte. Samen reden ze naar Reina Bisbal het grote hotel aan de baai van Las Bombas.
"Ik ben zo blij weer terug te zijn, Youssouf, het is hier licht en lekker warm. Ik snap al die Scandinaviërs wel in de winter. Dat Bläske is de hele dag donker. Oh island in the sun." "Welcome terug, miss Yinda.", antwoordde Youssouf en voegde in op de snelweg DS1 richting de stad.
Yinda was opgegroeid in het weeshuis van dokter Miboesa in Brazzaville. Zij had haar Schotse vader en Congolese moeder verloren bij een vliegtuigongeluk toen zij op weg waren naar huis. Al haar jonge jaren had dokter Miboesa zich ontfermd over de jonge Yinda. Hij wist dat zij een speciale gave had. Via meneer Zimbo werd Yinda toegelaten op het conservatorium van Grenôble, waar ze leerde zingen en skiën. Nog zo'n talent van de jonge Yinda..Op een gegeven moment ontmoette ze de oprichter van een bekende soulband in Genève, die haar vroeg mee te gaan on tour. Het werd een eclatant succes. A star was born. Vele hits volgden. Van ballades tot funky dansnummers. Yinda was goud....de zangeres vestigde zich op Dulcesol. Nu stond er een grote tournee voor de deur, waarvan een groot deel van de opbrengst zou gaan naar het ziekenhuis van dokter Miboesa en Aidspreventie in Afrika. Samen met Gaeble.....
Yinda stapte uit voor Reina Bisbal en snoof de lucht in. Zilt en zoet tegelijk. Ze was weer thuis. Youssouf nam haar koffer mee naar boven en opende de deur van haar tropische appartement: "Ik heb alles geregeld, miss Yinda. Er is eten in de fridge, soep op het gas. Als u het goed vindt, ga ik nu naar huis, want wij hebben een feestje vanavond. Het is Carnaval." "O ja natuurlijk, dat was ik bijna vergeten, veel plezier Youssouf! En dank je wel voor de zorgen.", antwoordde Yinda.
Ze pakte haar mobiel en draaide een nummer in Amsterdam. Er werd snel opgenomen. "Hallo? met het huis van Knøbbig en Bart.",klonk het. "Ik ben weer thuis Gaeble, zie ik je snel?", zei Yinda zacht.
"Na het carnaval van Las Bombas kom ik naar je toe, nog even wat dingen regelen hier en dan zijn we weer samen." "Ik verheug me erop je snel weer te zien.", zei Yinda en hing op. Aan de andere kant van de lijn sloeg ook het hart van Gaeble een tikje over. Droomde hij?
De optredens van Yinda McDrew waren als ieder jaar en groot succes. Voor de uitgelaten menigte zong ze haar succesnummers Ritmo de la noche en Techno Sensual. Hiermee kreeg de paradijsvogel de heupen van Las Bombas los. Elke dag van het carnaval opnieuw. Iedereen zong uit volle borst mee. Zelfs tijdens het laatste moment van het carnaval, bij de begrafenis van de Sardina, zong de meute uit volle borst "Besame mucho" mee met Yinda. En nu was het allemaal weer over. Einde van het carnaval. Einde van de zinderende feesten in Las Bombas.
Maar voor Yinda had de komende weken nog veel spannende tijd voor de boeg. Haar wereldtour was nakende en Gaeble (roffel roffel haar hart sloeg over) zou aankomen om samen de mooiste ballades op te nemen voor het nieuwe vinyl en op streaming services. Daags na carnaval was Gaeble aangekomen uit Amsterdam en had zich gesettled in de cabana van pension Firgas, de bed and breakfast van Edna. Voor de gelegenheid was de piano uit de hal verhuisd naar het tuinhuis, zodat Yinda en Gaeble ongestoord konden oefenen en opnemen. In ruil daarvoor zouden ze de laatste dag een concert voor de gasten van pension Firgas geven. Brodgøde zou speciaal overkomen om verslag te doen voor Noordpool TV.
Het was een mooi koppel om te zien. Hij bijna 2 meter lang en met zijn blonde haren, Nordische koelte en lange handen, waarmee het klavier bespeeeld. Yinda McDrew, een lange en ranke Afrikaanse beauty. De fotoshoot voor de hoes en posters was dan ook een groot succes. mede doordat de verliefdheid van de twee van het papier afstraalde. Met dat nieuwe album kwam het wel goed. Yinda en Gaeble oefenden en oefenden, genoten van de zon en elkaar. Het was een mooie week. De opnamen waren geslaagd en ze konden zo beginnen aan de tournee.
Op de laatste dag van de try outs hadden Edna en Margot voor hun gasten kosten noch moeite gespaard om van het optreden in pension Firgas een blast te maken. Brodgøde kirde al in de coulissen. De catering was weer tot in de puntjes verzorgd. Luigi had het groen- en bloemenwerk gedaan. Het was allemaal prima in orde.
Vol verwachting zaten de gasten van pension Firgas klaar. hun borden gevuld met de lekkerste lokale tapas en wijn uit de kelder van pension Firgas. Brodgøde betrad de bühne en kondigde de twee aan: "Mes dames et messieurs, ik ben zo blij dat ik vanavond aan mag kondigen Yinda McDrew en Gaeble uit het hoge noorden. Jullie gaan vanavond exclusief de launch meemaken van hun nieuwe album Roaring Sensualities. Geef ze een groot applaus." De gasten applaudiseerden en het tweetal begon aan hun concert. Gaeble speelde de sterren van de hemel en de stem van Yinda fladderde door de vallei van Los Berrezales. wat een sprookje.Iedereen was opgewonden over de ballads en de leuke dansbare nummers.
Niemand had opgemerkt dat er een Hummer het terrein was opgereden. Een man in gehuld in een zwart pak opende de portier en liet señora Ortiz uitstappen. De dame in kwestie liep richting het pension met een bos rozen. Edna liet señora Ortiz binnen. "Ik heb een bos bloemen voor Yinda, mag ik ook even komen luisteren?" "Ja natuurlijk doña Ortiz, neemt u daar maar plaats.", antwoordde Edna en schonk een glas Viré in.
Op het podium zette Gaeble het laatste nummer in. Yinda nam een slok van haar glas wijn en begon aan "You make me feel...." Opeens werd het stil. Yinda werd stil. Oh ze was haar stem kwijt. Het duizelde en voor de ogen van de pensiongasten en alle kijkers van Noordpool TV zakte de mooie zangeres in elkaar. Youssouf zag het vanuit de coulissen allemaal gebeuren.
Youssouf liep naar doña Ortiz en griste de bos rode rozen uit haar hand. Hij liep naar een van de vuurkorven, die Edna ter verwarming had aangestoken en wierp de bos bloemen erin. De bos rozen vloog inbrand en alle gasten werden getrakteerd en een knetterend schouwspel. Rode, gele paarse vonken vlogen uit de vuurkorf alsof er grote vuurpijlen werden afgestoken. De gasten van het concert keken ademloos toe. Edna liep op doña Ortiz af en vroeg haar: "Ik dacht dat wij na uw laatste escapades geen gekke dingen meer hier konden verwachten doña Ortiz. Wat is dit nu? Kijk eens naar de vonken en kleuren. Het is duidelijk, dat deze rozen een doel hadden." Donña Ortiz keek Edna vol verbazing aan en antwoordde: "Ik weet echt van niets, ik wilde graag Yinda verrassen met een mooie bos rozen. Ik heb ze gekocht op de Mercado in Las Bombas bij een Afrikaanse bloemen verkoopster, die mij verzekerde, dat dit de favoriete rozen van Yinda waren. Echt ik kwam met goede intenties." Edna zag dat doña Ortiz de waarheid sprak en zei: "Vanavond is het feest, want Yinda gaat zingen, morgen gaan we kijken, wie wat met de rozen heeft gedaan. Kun jij dat regelen Youssouf?"' De rozen waren inmiddels helemaal verbrand en de rust was weer gekeerd. Gaeble had Yinda meegenomen naar de cabana. Daar had ze haar stem teruggevonden. Ze knapte zich op en liep terug naar het podium. Gaeble ging achter de piano zitten en samen vertolkten ze "Stand by your man"
De gasten waren uitgelaten en het feest barstte los.
De volgende ochtend vertrok Youssouf al vroeg vanaf huis naar de markt van Las Bombas. De Afrikaanse rozen verkoopster opende net haar stalletje. "Goedemorgen, kan ik even met u praten? U heeft gisteren een bos rozen verkocht, die bestemd waren voor Yinda McDrew. Haar lievelingsrozen. Wat is daar meer gebeurd?" De vrouw keek Youssouf aan en zei; "Volgens mij gewone rozen ik had ze klaar gezet zoals altijd, omdat ik een grote fan van mevrouw Yinda ben. Ik wist dat doña Ortiz ze kwam halen. Toen ik bezig was met de rozen stapte er een ijzig kille blonde vrouw binnen, Zij vroeg mij of zij de rozen mocht bekijken. Ik antwoordde natuurlijk en hielp ondertussen een andere klant. Ik geloof dat het een Française was." "Oh mon Dieu, dank voor je informatie ik moet nu snel naar los Berrezales." Youssouf pakte zijn mobiel en belde Edna: "Hallo Edna, ik denk dat de koel kille blonde Française hier op het eiland rondwaart. Kun jij meneer Zimbo bellen. Anders wordt het niets met de world tour van Yinda. Ik kom zo naar pension Firgas..." en in volle vaart reed Youssouf weg.
Via het appartement van Yinda, waar hij wat spullen inpakte reed Youssouf naar de Los Berrezales vallei. Over twee uur zou er een vlucht vertrekken naar Amsterdam. Youssouf had Bart en Knøbbig gebeld, om te vragen of Yinda en Gaeble tijdelijk konden logeren in De Atjehstraat. Een hotel in de stad zou te opvallend zijn. Bij aankomst bij pension Firgas stonden Yinda en gaeble al klaar. Ze namen afscheid van Edna en Youssouf bracht ze naar het vliegveld van las Bombas.
Hij reed terug naar het pension om samen met Edna een plan de campagne te maken. iemand moest de kille blonde Française naar het appartement van Yinda lokken. Youssouf zou dan klaarstaan met een doos en de kruiden van meneer Zimbo, zodat dit type alsnog per kerende post naar Congo kon worden getuurd.
Edna belde de bloemenverkoopster op de markt van las Bombas en vroeg haar naar om te zeggen dat Yinda zo blij was met de bloemen, dat ze graag een kop thee wilde drinken met de dame in kwestie.
De volgende dag meldde de kille blonde Française zich bij de receptie van hotel Reina Bisbal. Youssouf en Edna zaten al klaar in de woonkamer van Yinda. Voor de gelegenheid had Edna zich verkleed als de zangeres. De bel ging en daar stond ze, De vale bleke kille blonde Française, die keer op keer wist et onstnappen. Nu waren toch zwaardere middelen nodig.
Edna gaf de kille Française een hand en vroeg haar te gaan zitten. Ondertussen haalde Youssouf een groot blad met muntthee en kadimba koekjes uit de keuken. Hij schonk de dames wat in en presenteerde de koekjes. De kille blondine nam een hap. De kamer werd donkerblauw. Toen paars. Vonken karmijn vlogen langs de tropische planten van Yinda. Uit de keuken kwam meneer Zimbo zingend: "Woesaboesa, ophouden met die sousa, wimab domba doek, we zijn nog steeds op zoek, kadimba koekjes voor vreemde bezoekjes.... Bamba bames, het moet uit zijn met rare dames." Het werd oranje, groen en geel om de kille blondine en langzaam zag je de vrouw inkrimpen. "Ben doemba katomba oppp pa poos, ja gaat nu slapen in deze doos" Met een ruk trok hij de kille blonde Française van de stoel en propte haar in de doos. "Youssouf, breng deze doos snel naar het zwarte vrachtschip in de haven, zodat dit pakketje nog vanavond mee gaat naar Congo...", zei meneer Zimbo.
Youssouf kwam juist op tijd aan bij het zwarte schip Buzumba, dat op reis ging naar Kaapstad, van daaruit zou de doos met de kille blonde Française naar dokter Miboesa in Brazzaville worden gestuurd. Hij zou haar daar uitpakken en aan het werk zetten. Youssouf pakte zijn mobiel en koos het nummer van Knøbbig en Bart in Amsterdam. Er werd niet opgenomen dus liet hij een bericht achter dat Yinda en Gaeble nu ongestoord aan hun tour konden beginnen.
In Amsterdam waren de voorbereidingen in volle gang. Vanavond startte de tour van jazzy Yinda in Paradiso. De zaal was geheel uitverkocht drie avonden achter elkaar. wat Yinda niet wistis dat Edna had geregeld dat Youssouf en doña Ortiz en zij naar Amsterdam gevlogen waren. Doña Ortiz kreeg een herkansing om een mooie bos rozen te overhandigen.
De zaal stroomde langzaam vol met Yinda fans en alle vrienden van Madeleine tot Luigi zaten front row. Het werd wat donkerder en op de piano speelde Gaeble zijn eerste tonen. De start va Rain drops keep falling on my head. Yinda mcDrew zong de sterren van de hemel en het publiek was verrukt en brak de tent af. Brodgøde en Pierre stonden te swingen en Pelle zong uit volle borst mee.
Na twee toegiften, waaronder Donna Summers classic McArthurs Park was het tijd voor de finale met haar nummer Besame mucho. Het dak ging eraf. Donña Ortiz stapte de stage op en gaf Yinda een nieuwe bos rode rozen. Wat een avond. Alle vrienden borrelden nog met het stel na achter de coulissen. Er zouden er nog twee volgen en daarna Milaan, Parijs, Dublin, Santiago en Taipeh. Wat en tour. Gaeble keek naar Yinda en wist: "Dit is de tijd van mijn leven"
© Gereons Eatery & Winery
Reacties
Een reactie posten