De thee uit de tuin van Madeleine.
De keukendeur zwaait open en ze ziet Raphaël, koud tot op het bot. "Het snoeien is klaar, eindelijk!", zegt hij. "Fijn dan ben je ook van die koude werkdagen af en kunnen we op pad. heb je zin om volgende week mee te gaan naar Parijs? Gaan we gewoon met de trein hebben we ook geen last van die gele hesjes.", antwoordt Madeleine. "Goed idee van je ik wil graag naar de potager du roi in Versailles en jij kunt dan aan de slag met Pierre in de kookstudio."
De treinreis vanuit Mâcon Loches verliep vlot en binnen een mum van tijd stonden Madeleine en Raphaël op Gare de Lyon. Vanuit daar namen ze een taxi naar 12 Rue de Martignac. waar Bru et sa Bresse nog steeds was gevestigd. Héloise had er de dagelijkse leiding, Brodgrøde was nog steeds publiekstrekker en Pierre had de zakelijke leiding. Een mooi span, dat nog steeds met veel succes de potten vol stoverij, die Madeleine wekelijks opstuurde, verkocht. Madeleine haalde diep adem en stapte de vertrouwde winkel binnen.
De kookschool van Madeleine had een metamorfose ondergaan. Héloise had de boel verhipsterd, veel groene planten en dito gerechten. Want één ding mocht duidelijk zijn. Verandering van smaak doet eten. Niet dat er iets mis was met de heerlijke confits en kip in potten van Madeleine. Al jaren een runner up, maar zo verzekerde Héloise, de Parijzenaar snakte tegenwoordig naar bio en vegan. De kookworkshops waren elke dag vol. Zelf mayo maken met amandelmelk, traditionele Franse groente gerechten met een vegan twist en oh la la zelf kaas maken. Pierre ter Braecke had kosten noch moeite gespaard om onderzoek te doen naar oude groenten in de potager du roi en op de binnenplaats van Bru et sa Bresse was een heuse moestuin gecreëerd. Vol sappige groente, kruiden, fruitboompje in bakken en pompoensoorten. Madeleine was blij verrast, wat een kookopties. Pierre en Raphaël waren naar de tuinen in Versailles en zij zou deze de scepter zwaaien samen met Brodgøde over de keuken. Héloise ging naar Royer om haar vader te bezoeken. Een changement de décor, maar de workshops zaten al goed vol, want wie wilde nu niet op een selfie met dit tweetal.
De koperen pannen waren gepoetst, de fornuizen op gestookt. De middagles kon beginnen. Een bont hipstergezelschap meldde zich, 5 vrouwen en 4 mannen met baard. Ze kregen een schort en toen Madeleine de laatste man zijn schort gaf voelde ze een lichte siddering, terwijl ze naar zijn met rood haar bebaarde gezicht keek. Ze liep naar achter en vroeg aan Brodgøde wie deze man was. "Oh dat is Erik, een Deense cursist, hij is très sympa., kirde de actrice, "en ik weet niet of ik het mag vertellen, de nieuwe vlam van Héloise." Madeleine schudde haar hoofd. Meestal had zij wel in de smiezen als iets niet deugde. Ah wel, ze zou wel zien. tijd om aan de slag te gaan.
Erik en de andere cursisten kookten, dat het een lieve lust was en aten met smaak de gemaakte vegan gerechten à la Bru goed smaken net als de wijnen, helaas niet veganistisch van Raphaël. Ach het werd een vrolijke middag. Brodgøde en Madeleine begonnen direct nadat de gasten waren vertrokken aan het opruimen. Ze hadden elkaar zoveel te vertellen, Gøde over St. Tropez en Madeleine over de Bourgogne, dat ze niet doorhadden, dat één gast niet was vertrokken. Behoedzaam had Erik, de Deen zich verstopt in de wijnkelder. De dames lachten en kirden voort in de spoelkeuken, terwijl de Deense man de potten afschuimde naar hetgeen hij zocht. Sinds hij met Héloise was, had hij ontdekt dat er heel wat geheimpjes aan de magische kookkunsten van deze school zaten. Dat hele vegan gedoe interesseerde hem geen moer, net zo min als dat tuinieren waar Héloise het de hele dag over had. Nee, Erik wilde de kruiden en de formules doorgronden, want dan zou hij wel eens binnen kunnen lopen. Hij nam uit elke pot een zakje mee en sloop de kookstudio uit. waar kwamen deze kruiden vandaan?
Wat de Deen niet wist, was dat meneer Zimbo deze kruiden kweekte, onder andere in de Jura en achter in de tuin van Madeleine en Raphaël in Viré. Alle betrokkenen, van Huberte tot Luigi wisten dit geheim al jaren te bewaren. In haar verliefdheid op Erik was Héloise iets te open geweest. En met deze informatie kon hij direct aan de slag. Madeleine liep naar de kelder en zag dat een van de potten open stond. Ze riep Brodgøde: "Ik weet toch zeker dat ik alle kruiden goed had afgesloten, ben jij nog beneden geweest?" "Mais non, toen ik een uur geleden beneden was stond was alles keurig dicht.", antwoordde Gøde. De deur zwaaide open en Pierre en Raphaël kwamen Bru et sa Bresse binnen.
De twee mannen hadden een heerlijke dag gehad en Raphaël vertelde honderd uit over de tuinen in Versailles, de aanplant en dat Pierre een geweldige gids was geweest. "Bij terugkomst in Viré ga ik snel met Hughes praten om zo'n tuin aan te leggen naast het kasteel van Royer, zou een prachtige aanwinst zijn voor de kookschool daar, vind je niet Maddy?", zei Raphaël en voegde eraan toe: "Het ruikt hier heerlijk dames, we krijgen er honger van, wat schaft de pot?" Brodgøde en Madeleine liepen naar de keuken en kwamen terug met de vegan gerechten van die middag. Pierre maakte een fles Viré van Druot open en schonk de glazen in. "Jullie kijken een beetje bedremmeld, dames, was de cursus geen succes?", vroeg Pierre. "Mon cher, het was een heel groot succes, maar Madeleine en ik hebben het vermoeden, dat er iets niet klopt in de voorraadkelder. Dat één van de cursisten de speciale kruiden van Meneer Zimbo meeneemt naar huis. Maar wij weten niet wie het is? En...wanneer het gebeurd is...", antwoordde Brodgøde. Madeleine knikte bevestigend en ging verder: "Ik wil niet direct iemand beschuldigen, maar die nieuwe vriend van Héloise uit Denemarken geeft me een beetje kippenvel, ik vertrouw het niet. Héloise is nu in Royer bij haar vader en dan slaat hij misschien wel zijn slag. Misschien is het een idee, dat Héloise een weekje langer wegblijft en wij hier Bru et sa Bresse in de gaten houden. Jij hebt toch even niets om handen in de wijngaard. Raph en die tuin kan nog even wachten. Vooral van de deng deng kruiden is veel opgeraakt. Dat is vreemd want die sterke smaak gebruik je alleen om een gerecht een twist te geven. Teveel deng deng kruiden is slecht voor je gezondheid en heeft in sommige gevallen bijwerkingen. Ik hoop niet dat degene, die ze meenam er mee gaat experimenteren.", zei Madeleine aan tafel. "Morgen bel ik Meneer Zimbo over de deng deng kruiden en dan gaan Pierre en ik eens een kijkje nemen bij die Deense Erik. Wij zoeken toch een tuinman in Royer?" Allen aan tafel lachten en de spanning was eraf.
In de Rue de la Harpe bevond zich de kleine studio van Deense Erik in een beetje morsig pand. Hij was er terecht gekomen via een Noorse tante, die daar in haar studententijd ook had gewoond. Sons hoorde je de muizen tussen het plafond trippelen. Dat waren de survivors, waar Minette, de huiskat geen vat op had. Erik was al aan het pakken en had zorgvuldig zijn achterovergedrukte deng deng kruiden in een stevige doos gedaan. Wat hij echter niet wist, is dat bij verkeerd gebruik het erg schadelijk was. Noem het jeugdige onbezonnenheid. Erik had namelijk gelezen, dat deng deng kruiden de next new thing zouden worden in vegan fitness- & healthland. Op Instagram prees hij zijn deng deng icetea al aan. Maar hij had meer nodig. Hij had eens horen praten over een meneer Zimbo in Pontarlier. Wie weet kon die hem wel helpen. Er werd geklopt op de deur. Erik opende en zag dat Madeleine en Pierre voor de deur stonden. Hij vroeg ze binnen en verontschuldigde zich voor de rommel. De volgende dag zou hij naar Pontarlier gaan en daarna naar Royer voor een korte vakantie. "Hallo Erik, gelukkig tref ik je nog", begon Madeleine, "Raphaël en ik zijn op zoek naar een jonge stagiair voor ons wijndomein en tuin de komende tijd. Is dat iets voor jou? Je bent dan in de buurt bij Héloise en leert veel over wijn en kruiden." "Dat vind ik een heel leuk idee, want ik ben een beetje klaar met Parijs, de komende dagen ga ik naar vrienden in Besançon en vandaar uit naar Royer. Ik heb begrepen dat Héloise daar een heel leuk huisje heeft gevonden met een tuin. Ik begreep ook, dat haar vader wat meer vegan gerechten wil gaan serveren op het kasteel. Een mooi kans dus. JA!"
Pierre en Madeleine keken elkaar veelbetekenend aan. De vis was gevangen. Ze namen afscheid en liepen de krakende trap af.
"Zo nu eerst maar eens afwachten tot deze jongen bot heeft gevangen bij mijn neef.", zie Pierre, "Het was toch wel duidelijk, dat hij helemaal niet naar Besançon gaat, maar gaat proberen deng deng zaden voor kruiden te scoren bij meneer Zimbo. Ik bel hem wel even!" Pierre pakte zijn mobiel en belde zijn neef in Pontarlier. "Allo, Pierre hier. Jij krijgt binnenkort bezoek van een Deense student, heel gezond en vegan. Kijk even op zijn Instagramaccount EriktheDane, waar hij deng deng thee aanprijst al fitness drank. Hij heeft ook deng deng uit de potten van Bru et sa Bresse meegenomen. Hij hoeft geen behandeling, want wordt te werk gesteld bij Madeleine, maar misschien weet jij wel een list?" "Ik heb er wel een paar, net als destijds bij Luigi en bij hem is ook alles goed gekomen, ik ga hem met open armen ontvangen.", antwoordde Meneer Zimbo en hing op.
Erik de Deense vegan belde aan bij de bonte deur van het huis van meneer Zimbo. Hij was benieuwd of de kruidenman hem een portie deng deng kruiden zou meegeven. De deur zwaaide open en meneer Zimbo begroette Erik hartelijk. "Je hebt me weten et vinden! Wat leuk, dat je er bent?" "Hallo ik ben Erik, uit Denemarken en woon in Parijs. Ik ben zeer geïnteresseerd in kruiden en hun vegan toepassingen. Via de kookschool waar mijn vriendinnetje werkt, heb ik een cursus gevolgd en nu ben ik bezig een speciale vegan thee op de markt te zetten. Heel Parijs vindt dat leuk. Maar daarvoor moet ik wel meer kruiden gaan telen, want de voorraad deng deng gaat snel op", antwoordde Erik. "Loop even mee naar mijn tuin, dan zal ik je de deng deng planten laten zien." Beiden liepen de kruidentuin van meneer Zimbo in en bekeken alle planten. Zoveel exotische dingen had Erik nog nooit gezien. Wat hij niet wist, was dat de deng deng kruiden eigenlijk een speciale bewerking waren van kamille. En hoe het werkte, tja, dat wist alleen meneer Zimbo. "Heb je en tuin?", vroeg meneer Zimbo. "Nee helaas niet, maar ik ga bij bekenden van mijn vriendinnetje Héloise stage lopen als tuinman, dus hoop daar ook zelf wat deng deng kruiden te kunnen zaaien." Meneer Zimbo vroeg quasi nonchalant: "Oh wat een leuk idee, waar ga je werken?" "In Viré bij een wijngaard van mensen, die ik leerde kennen bij Bru et sa Bresse." Meneer Zimbo grinnikte zachtjes en antwoordde: "Kijk hier heb je een zakje deng deng mix, kun je daar in Viré mee aan de slag." Erik pakte het zakje aan en bedankte meneer Zimbo hartelijk. Hij zou direct doorrijden naar Royer. Nadat de auto weg was, pakte meneer Zimbo zijn telefoon en belde Madeleine. "Allo...?" "Hoi Madeleine hij is onderweg hoor met een zakje kamillezaad, dat zal een mooie thee worden. Succes"
Hëloise had het huisje op het domaine van Raphaël al spic en span gemaakt. Hier zouden ze het komend jaar wonen en hier kon Erik dan aan de slag in de tuinen, waarover zij dan zou bloggen. Ze had er echt zin in, na al die jaren kookstudio in Parijs. Enne, Brodgøde en Pierre zouden wel een nieuwe stagiaire vinden. Nu was het tijd om samen met Erik de toekomst in te kijken, met hun tuin en zij vegan deng deng thee. het bleef haar een raadsel hoe hij toch aan die deng deng kwam, maar ja dat zou wel meer te koop zij. "Ik ben er klonk", het zachtjes. Héloise hoorde de stem van Erik. Ze had hem helemaal niet het terrein op komen rijden. Zo was ze op haar roze wolk. Erik verteld haar over zijn bezoek aan meneer Zimbo en de zaden voor hun tuin. Héloise liet op haar beurt zien waar ze het komende jaar gingen wonen. Beiden waren even happy. "Ik ben zo blij, dat we hiervoor hebben gekozen en dat meneer Zimbo zo aardig is geweest mij de juiste niet giftige kruiden mee te geven." "Dat is fijn te horen schat, kunnen we hier eindelijk aan de slag met onze kruiden en bloemen tuin. Goed voor de bijen, goed voor de grond en voor de druiven." Uit het hoofdhuis riep Madeleine, dat de lunch klaar was. Deens of niet, Erik zou moeten gaan wennen aan het ritme van de campagne.
Madeleine had een heerlijk vegan maal gemaakt als welkom voor de twee. Toen de lunch was verorberd, ruimde ze af en vroeg Erik even mee de keuken in te komen. Eenmaal daar stak Madeleine van wal; "Erik, als je hier wilt wonen, wil ik wel dat je me de waarheid vertelt van de verdwenen deng deng kruiden tijdens de workshops in Bru et sa Bresse." Wij hadden direct door dat jij van deze kruiden op Instagram zogenaamde thee verkocht aan hipsters. Je hebt daarmee grote risico's genomen, want het zijn gevaarlijke kruiden. Bij verkeerd gebruik kan het grote rampen opleveren." Erik werd bleek tot achter zijn Deense flaporen. "Eeuuh, weet Héloise dit? het was niet mijn bedoeling om mensen in gevaar te brengen. Daarom ben ik naar meneer Zimbo gereden" "Nee Héloise weet van niets, dat moet je zelf vertellen en je hebt nu de kans te laten zien, wat je waard bent. Ga nu maar aan de slag, maar weet ik houd je in de gaten, dus niet meer van die bêtises." Erik droop af.
Enkele maanden later: De weide achter het huis stond in bloei dat het een lieve lust was. Erik had zich aan belofte gehouden en zich ingespannen er iets moois van te maken en zijn nieuwe deng deng thee was een groot succes..... en dat voor gewone kamillethee. Zo zie je maar. Madeleine zag het vanaf haar veranda aan en kon een grinnik niet onderdrukken, die malle hipsters.
De koperen pannen waren gepoetst, de fornuizen op gestookt. De middagles kon beginnen. Een bont hipstergezelschap meldde zich, 5 vrouwen en 4 mannen met baard. Ze kregen een schort en toen Madeleine de laatste man zijn schort gaf voelde ze een lichte siddering, terwijl ze naar zijn met rood haar bebaarde gezicht keek. Ze liep naar achter en vroeg aan Brodgøde wie deze man was. "Oh dat is Erik, een Deense cursist, hij is très sympa., kirde de actrice, "en ik weet niet of ik het mag vertellen, de nieuwe vlam van Héloise." Madeleine schudde haar hoofd. Meestal had zij wel in de smiezen als iets niet deugde. Ah wel, ze zou wel zien. tijd om aan de slag te gaan.
Erik en de andere cursisten kookten, dat het een lieve lust was en aten met smaak de gemaakte vegan gerechten à la Bru goed smaken net als de wijnen, helaas niet veganistisch van Raphaël. Ach het werd een vrolijke middag. Brodgøde en Madeleine begonnen direct nadat de gasten waren vertrokken aan het opruimen. Ze hadden elkaar zoveel te vertellen, Gøde over St. Tropez en Madeleine over de Bourgogne, dat ze niet doorhadden, dat één gast niet was vertrokken. Behoedzaam had Erik, de Deen zich verstopt in de wijnkelder. De dames lachten en kirden voort in de spoelkeuken, terwijl de Deense man de potten afschuimde naar hetgeen hij zocht. Sinds hij met Héloise was, had hij ontdekt dat er heel wat geheimpjes aan de magische kookkunsten van deze school zaten. Dat hele vegan gedoe interesseerde hem geen moer, net zo min als dat tuinieren waar Héloise het de hele dag over had. Nee, Erik wilde de kruiden en de formules doorgronden, want dan zou hij wel eens binnen kunnen lopen. Hij nam uit elke pot een zakje mee en sloop de kookstudio uit. waar kwamen deze kruiden vandaan?
Wat de Deen niet wist, was dat meneer Zimbo deze kruiden kweekte, onder andere in de Jura en achter in de tuin van Madeleine en Raphaël in Viré. Alle betrokkenen, van Huberte tot Luigi wisten dit geheim al jaren te bewaren. In haar verliefdheid op Erik was Héloise iets te open geweest. En met deze informatie kon hij direct aan de slag. Madeleine liep naar de kelder en zag dat een van de potten open stond. Ze riep Brodgøde: "Ik weet toch zeker dat ik alle kruiden goed had afgesloten, ben jij nog beneden geweest?" "Mais non, toen ik een uur geleden beneden was stond was alles keurig dicht.", antwoordde Gøde. De deur zwaaide open en Pierre en Raphaël kwamen Bru et sa Bresse binnen.
De twee mannen hadden een heerlijke dag gehad en Raphaël vertelde honderd uit over de tuinen in Versailles, de aanplant en dat Pierre een geweldige gids was geweest. "Bij terugkomst in Viré ga ik snel met Hughes praten om zo'n tuin aan te leggen naast het kasteel van Royer, zou een prachtige aanwinst zijn voor de kookschool daar, vind je niet Maddy?", zei Raphaël en voegde eraan toe: "Het ruikt hier heerlijk dames, we krijgen er honger van, wat schaft de pot?" Brodgøde en Madeleine liepen naar de keuken en kwamen terug met de vegan gerechten van die middag. Pierre maakte een fles Viré van Druot open en schonk de glazen in. "Jullie kijken een beetje bedremmeld, dames, was de cursus geen succes?", vroeg Pierre. "Mon cher, het was een heel groot succes, maar Madeleine en ik hebben het vermoeden, dat er iets niet klopt in de voorraadkelder. Dat één van de cursisten de speciale kruiden van Meneer Zimbo meeneemt naar huis. Maar wij weten niet wie het is? En...wanneer het gebeurd is...", antwoordde Brodgøde. Madeleine knikte bevestigend en ging verder: "Ik wil niet direct iemand beschuldigen, maar die nieuwe vriend van Héloise uit Denemarken geeft me een beetje kippenvel, ik vertrouw het niet. Héloise is nu in Royer bij haar vader en dan slaat hij misschien wel zijn slag. Misschien is het een idee, dat Héloise een weekje langer wegblijft en wij hier Bru et sa Bresse in de gaten houden. Jij hebt toch even niets om handen in de wijngaard. Raph en die tuin kan nog even wachten. Vooral van de deng deng kruiden is veel opgeraakt. Dat is vreemd want die sterke smaak gebruik je alleen om een gerecht een twist te geven. Teveel deng deng kruiden is slecht voor je gezondheid en heeft in sommige gevallen bijwerkingen. Ik hoop niet dat degene, die ze meenam er mee gaat experimenteren.", zei Madeleine aan tafel. "Morgen bel ik Meneer Zimbo over de deng deng kruiden en dan gaan Pierre en ik eens een kijkje nemen bij die Deense Erik. Wij zoeken toch een tuinman in Royer?" Allen aan tafel lachten en de spanning was eraf.
In de Rue de la Harpe bevond zich de kleine studio van Deense Erik in een beetje morsig pand. Hij was er terecht gekomen via een Noorse tante, die daar in haar studententijd ook had gewoond. Sons hoorde je de muizen tussen het plafond trippelen. Dat waren de survivors, waar Minette, de huiskat geen vat op had. Erik was al aan het pakken en had zorgvuldig zijn achterovergedrukte deng deng kruiden in een stevige doos gedaan. Wat hij echter niet wist, is dat bij verkeerd gebruik het erg schadelijk was. Noem het jeugdige onbezonnenheid. Erik had namelijk gelezen, dat deng deng kruiden de next new thing zouden worden in vegan fitness- & healthland. Op Instagram prees hij zijn deng deng icetea al aan. Maar hij had meer nodig. Hij had eens horen praten over een meneer Zimbo in Pontarlier. Wie weet kon die hem wel helpen. Er werd geklopt op de deur. Erik opende en zag dat Madeleine en Pierre voor de deur stonden. Hij vroeg ze binnen en verontschuldigde zich voor de rommel. De volgende dag zou hij naar Pontarlier gaan en daarna naar Royer voor een korte vakantie. "Hallo Erik, gelukkig tref ik je nog", begon Madeleine, "Raphaël en ik zijn op zoek naar een jonge stagiair voor ons wijndomein en tuin de komende tijd. Is dat iets voor jou? Je bent dan in de buurt bij Héloise en leert veel over wijn en kruiden." "Dat vind ik een heel leuk idee, want ik ben een beetje klaar met Parijs, de komende dagen ga ik naar vrienden in Besançon en vandaar uit naar Royer. Ik heb begrepen dat Héloise daar een heel leuk huisje heeft gevonden met een tuin. Ik begreep ook, dat haar vader wat meer vegan gerechten wil gaan serveren op het kasteel. Een mooi kans dus. JA!"
Pierre en Madeleine keken elkaar veelbetekenend aan. De vis was gevangen. Ze namen afscheid en liepen de krakende trap af.
"Zo nu eerst maar eens afwachten tot deze jongen bot heeft gevangen bij mijn neef.", zie Pierre, "Het was toch wel duidelijk, dat hij helemaal niet naar Besançon gaat, maar gaat proberen deng deng zaden voor kruiden te scoren bij meneer Zimbo. Ik bel hem wel even!" Pierre pakte zijn mobiel en belde zijn neef in Pontarlier. "Allo, Pierre hier. Jij krijgt binnenkort bezoek van een Deense student, heel gezond en vegan. Kijk even op zijn Instagramaccount EriktheDane, waar hij deng deng thee aanprijst al fitness drank. Hij heeft ook deng deng uit de potten van Bru et sa Bresse meegenomen. Hij hoeft geen behandeling, want wordt te werk gesteld bij Madeleine, maar misschien weet jij wel een list?" "Ik heb er wel een paar, net als destijds bij Luigi en bij hem is ook alles goed gekomen, ik ga hem met open armen ontvangen.", antwoordde Meneer Zimbo en hing op.
Erik de Deense vegan belde aan bij de bonte deur van het huis van meneer Zimbo. Hij was benieuwd of de kruidenman hem een portie deng deng kruiden zou meegeven. De deur zwaaide open en meneer Zimbo begroette Erik hartelijk. "Je hebt me weten et vinden! Wat leuk, dat je er bent?" "Hallo ik ben Erik, uit Denemarken en woon in Parijs. Ik ben zeer geïnteresseerd in kruiden en hun vegan toepassingen. Via de kookschool waar mijn vriendinnetje werkt, heb ik een cursus gevolgd en nu ben ik bezig een speciale vegan thee op de markt te zetten. Heel Parijs vindt dat leuk. Maar daarvoor moet ik wel meer kruiden gaan telen, want de voorraad deng deng gaat snel op", antwoordde Erik. "Loop even mee naar mijn tuin, dan zal ik je de deng deng planten laten zien." Beiden liepen de kruidentuin van meneer Zimbo in en bekeken alle planten. Zoveel exotische dingen had Erik nog nooit gezien. Wat hij niet wist, was dat de deng deng kruiden eigenlijk een speciale bewerking waren van kamille. En hoe het werkte, tja, dat wist alleen meneer Zimbo. "Heb je en tuin?", vroeg meneer Zimbo. "Nee helaas niet, maar ik ga bij bekenden van mijn vriendinnetje Héloise stage lopen als tuinman, dus hoop daar ook zelf wat deng deng kruiden te kunnen zaaien." Meneer Zimbo vroeg quasi nonchalant: "Oh wat een leuk idee, waar ga je werken?" "In Viré bij een wijngaard van mensen, die ik leerde kennen bij Bru et sa Bresse." Meneer Zimbo grinnikte zachtjes en antwoordde: "Kijk hier heb je een zakje deng deng mix, kun je daar in Viré mee aan de slag." Erik pakte het zakje aan en bedankte meneer Zimbo hartelijk. Hij zou direct doorrijden naar Royer. Nadat de auto weg was, pakte meneer Zimbo zijn telefoon en belde Madeleine. "Allo...?" "Hoi Madeleine hij is onderweg hoor met een zakje kamillezaad, dat zal een mooie thee worden. Succes"
Hëloise had het huisje op het domaine van Raphaël al spic en span gemaakt. Hier zouden ze het komend jaar wonen en hier kon Erik dan aan de slag in de tuinen, waarover zij dan zou bloggen. Ze had er echt zin in, na al die jaren kookstudio in Parijs. Enne, Brodgøde en Pierre zouden wel een nieuwe stagiaire vinden. Nu was het tijd om samen met Erik de toekomst in te kijken, met hun tuin en zij vegan deng deng thee. het bleef haar een raadsel hoe hij toch aan die deng deng kwam, maar ja dat zou wel meer te koop zij. "Ik ben er klonk", het zachtjes. Héloise hoorde de stem van Erik. Ze had hem helemaal niet het terrein op komen rijden. Zo was ze op haar roze wolk. Erik verteld haar over zijn bezoek aan meneer Zimbo en de zaden voor hun tuin. Héloise liet op haar beurt zien waar ze het komende jaar gingen wonen. Beiden waren even happy. "Ik ben zo blij, dat we hiervoor hebben gekozen en dat meneer Zimbo zo aardig is geweest mij de juiste niet giftige kruiden mee te geven." "Dat is fijn te horen schat, kunnen we hier eindelijk aan de slag met onze kruiden en bloemen tuin. Goed voor de bijen, goed voor de grond en voor de druiven." Uit het hoofdhuis riep Madeleine, dat de lunch klaar was. Deens of niet, Erik zou moeten gaan wennen aan het ritme van de campagne.
Enkele maanden later: De weide achter het huis stond in bloei dat het een lieve lust was. Erik had zich aan belofte gehouden en zich ingespannen er iets moois van te maken en zijn nieuwe deng deng thee was een groot succes..... en dat voor gewone kamillethee. Zo zie je maar. Madeleine zag het vanaf haar veranda aan en kon een grinnik niet onderdrukken, die malle hipsters.
© Gereons Eatery & Winery
Reacties
Een reactie posten